Ubezpieczenia prywatne w Niemczech
18 kwietnia, 2025
Pieniądze za niesłuszne wypowiedzenie z pracy w Niemczech – uwaga na urząd pracy!
Co się dzieje, gdy niemiecki sąd pracy uznał, że wypowiedzenie umowy o pracę jest nieważne?
Wtedy niemiecki pracodawca musi płacić za okres po zwolnieniu tak, jakby pracowało się u niego w tym czasie dalej. Za każdy miesiąc bez pracy należy się wtedy regularna wypłata. Odejmuje się od tego świadczenia z urzędu pracy.
Z powodu tego ryzyka niemieccy pracodawcy często zgadzają się na ugody z dobrowolnymi odprawami za zwolnienie w Niemczech. Nie ma w Niemczech automatyzmu „zwolnienie z pracy = odprawa”.
Pracownik musi zaliczyć w Niemczech na poczet wynagrodzenia, które pracodawca jest mu winien za okres po niesłusznym zwolnieniu to, co mógłby zarobić, gdyby nie zaniechał w złej wierze podjęcia nowej pracy.
Pracownik uchyla się przy tym według niemieckiego prawa od osiągania innego dochodu, jeżeli można mu postawić zarzut, że w czasie po bezprawnym zwolnieniu celowo pozostaje bezczynny i nie podejmuje innej pracy lub świadomie uniemożliwia jej podjęcia. Pracownik nie może też w Niemczech celowo uniemożliwiać, aby w ogóle została mu zaproponowana odpowiednia praca i potem domagać się kontynuacji wynagrodzenia od starego pracodawcy.
Pracownik nie jest przy tym w Niemczech zobowiązany do zaakceptowania znacznego pogorszenia warunków pracy i wynagrodzenia, na przykład wynagrodzenia netto niższego niż niemiecki zasiłek dla bezrobotnych.
Jeżeli pracownik po wypowiedzeniu stosunku pracy zgłasza się do urzędu pracy jako osoba poszukująca pracy i korzysta z ofert pośrednictwa, to praktycznie nie można mu zarzucić umyślnej bezczynności. Niemniej jednak w konkretnym przypadku może zachodzić konieczność samodzielnego złożenia oferty pracy, jeśli pojawia się dla niego realistyczna możliwość zatrudnienia. Nie jest on jednak zobowiązany do ciągłego, wytrwałego poszukiwania odpowiedniego zatrudnienia.
Niemiecki pracodawca ma przy tym możliwość przesyłania pracownikowi – w czasie trwania procesu o ochronę przed wypowiedzeniem – odpowiednich ofert pracy, np. z ogłoszeń prasowych lub prywatnych portali z ofertami pracy, aby aktywnie skłonić go do rozważenia innych opcji zatrudnienia.
Jeżeli niemiecki pracodawca korzysta z tej możliwości, przekazywane oferty pracy muszą zawierać wszystkie niezbędne informacje, które umożliwiają pracownikowi ocenę, czy wskazana przez pracodawcę możliwość innego zatrudnienia stanowi dla niego odpowiednią i akceptowalną pracę. Obejmuje to zazwyczaj w szczególności dane dotyczące rodzaju i treści wykonywanej pracy, miejsca jej wykonywania oraz możliwości zarobkowych. Może to być w pojedynczych przypadkach uciążliwe dla pracodawcy.
To pracodawca musi w Niemczech konkretnie wykazać, że w okresie po niesłusznym wypowiedzeniu istniały dla pracownika możliwości zatrudnienia – czy to na podstawie propozycji pośrednictwa pracy przedstawionych przez urząd pracy, czy to na podstawie ofert zatrudnienia przekazanych przez samego pracodawcę.
Pracownik musi wtedy wyjaśnić, jakie propozycje zatrudnienia otrzymał od urzędu pracy oraz jakie podjął działania w odpowiedzi, a także jak odniósł się do ofert pracy przekazanych przez pracodawcę i jakie podjął kroki.
Inaczej może być, jeżeli pracownik zamelduje sie w urzedzie pracy, lecz swoim zachowaniem jednocześnie powoduje, że urząd pracy faktycznie nie przedstawia mu żadnych propozycji zatrudnienia.
To samo dotyczy sytuacji, gdy ustalone zostanie, że oferty pracy innych firm, które niemiecki pracodawca przekazał zwolnionemu pracownikowi, zawierały odpowiednią i akceptowalną pracę, a pracownik pozostał bezczynny i nie ubiegał się o tę oferty pracy.
To bowiem tylko pracownik ma możliwość wyjaśnienia, czy oferta pracy od strony trzeciej była odpowiednia i akceptowalna, składając aplikację, i tym samym czy otwierała mu alternatywną możliwość zarobkową. Przez brak aplikacji na odpowiednie oferty pracy pracownik uniemożliwia udowodnienie, czy i kiedy zostałby zatrudniony przez stronę trzecią. W związku z tym to pracownik musi wtedy udowodnić, że oraz z jakich powodów aplikacja nie odniosłaby sukcesu. Jeśli nie przedstawi on żadnych istotnych twierdzeń w tej kwestii, twierdzenie niemieckiego pracodawcy, że aplikacja zwolnionego pracownika na odpowiednią ofertę pracy od strony trzeciej doprowadziłaby do uzyskania dochodu utraconego z pieniędzy, uznaje się za udowodnione.
Jeśli pracownik oświadcza wobec urzędu pracy, że będzie mógł się ubiegać o pracę, jeśli zostanie do tego zmuszony, ale przed rozmową kwalifikacyjną informuje potencjalnego pracodawcę, że toczy się postępowanie sądowe z jego poprzednim pracodawcą i że bardzo chce tam kontynuować pracę – wtedy nie dostanie w Niemczech pieniędzy za czas po niesłusznym zwolnieniu.
Jeśli jednak pracownik tylko wyraźnie dał do zrozumienia urzędowi pracy, że chce wrócić na stanowisko w starej firmie, ale bez zapowiedzi „zniechęcenia potencjalnych nowych pracodawców” – wtedy będzie mógł domagać się z Niemiec pieniędzy za okres po niesłusznym zwolnieniu.
